درباره کشور سریلانکا

این کشور یکی از جزایر اقیانوس هند است که به عنوان نگین های اقیانوس هند معروف است این جزیره که در جنوب سنگاپور واقع شده است به جاذبه های بکر و دست نخورده گردشگری خود معروف است در سریلانکا جاذبه های گردشگری فراوانی را مشاهده خواهید کرد.

در این کشور دومین باغ بزرگ گیاه شناسی جهان و شهر کندی پاییتخت چای جهان با باغات زیبای مشهور آن را خواهید دید با فرهنگ غنی و کهنسال سریلانکایی آشنا خواهید شد و از دیدار حیات وحش آن نهایت لذت را خواهید برد. در خیابان های کلمبو از شور و حال تفریحات شاد سریلانکایی ها نهایت لذت را خواهید برد.
کشور سریلانکا طی سال های اخیر توانسته است نام خود را در کنار کشور های معروف توریستی جهان به ثبت برساند. این کشور به لحاظ برخورداری از طبیعت زیبا، پارک‌ های طبیعی، مناظر باستانی و فرهنگی با تمدن ۳ هزار ساله همواره توجه گردشگران زیادی را به خود جلب کرده است.

صنعت گردشگری یکی از منابع ارزی سریلانکا محسوب می‌شود و پس از نیروی کار، منسوجات و چای مقام چهارم را داراست. به عبارتی دیگر صنعت گردشگری، ۲۰درصد تولید ناخالص ملی در سریلانکا را تشکیل می ‌دهد. آمارهای موجود، نشان می ‌دهد که ورود نزدیک به ۶۰۰هزار گردشگر در سال به سریلانکا، نزدیک به ۶۰۰میلیون دلار برای این کشور در آمد در پی داشته است. در چهارم فوریه ۱۹۴۸میلادی این کشور پس از چندین سال سلطه استعمارگران هلندی، پرتغالی و انگلیسی به استقلال دست یافت.
طبق قانون اساسی کشور سریلانکا دولت در واقع تلفیقی از سیستم ریاست جمهوری و پارلمانی است و رییس جمهوری به عنوان مقام اول کشور محسوب می‌شود. وی ضمن آنکه فرماندهی ارشد نیرو های مسلح را بر عهده دارد، رییس دولت نیز محسوب می‌ شود.

انتخاب رییس جمهوری با آرای مردم و برای یک دوره شش ساله است. رییس جمهوری همچنین مسئولیت انتصاب ریاست کابینه وزیران را که متشکل از اعضای پارلمان است، بر عهده دارد. نخست وزیر معاون رییس جمهوری محسوب می‌ شود و رهبری حزب حاکم را در مجلس در اختیار دارد.
مجلس کشور سریلانکا ‪۲۲۵نماینده دارد و دوره نمایندگی شش سال است. رییس جمهوری از قدرت عزل و نصب نمایندگان مجلس پارلمان برخوردار است و این توان را دارد که حداقل یک سال پس از تشکیل مجلس آن را منحل کند. “ماهیندرا راجپاکسه” رییس جمهوری کنونی کشور سریلانکا در ‪ ۲۱نوامبر سال ‪۲۰۰۵ میلادی در انتخابات ریاست جمهوری به پیروزی دست یافت .

“راتناسیری میکرمانایاکه” نیز هم اکنون مقام نخست وزیری سریلانکا را بر عهده دارد. “اصل بیطرفی” همواره در سیاست خارجی کشور سریلانکا مورد توجه قرار گرفته است و هم اکنون اصل عدم تعهد پایه اصلی سیاست خارجی این کشور را تشکیل می‌ دهد.

عدم دخالت در امور داخلی کشورها، عدم تجاوز و توسل به زور، احترام به حق حاکمیت و تمامیت ارضی و همزیستی مسالمت آمیز از اصول سیاست خارجی سریلانکا محسوب می‌ شود.
این کشور در سال ۱۹۹۵ میلادی به عضویت سازمان ملل متحد در آمد سریلانکا همچنین درسازمان‌ هایی نظیر جنبش عدم ، سازمان آموزشی ،اتحادیه همکاری‌ های منطقه‌ای جنوب آسیا،
سازمان بین‌المللی انرژی اتمی ، سازمان بهداشت علمی و فرهنگی سازمان ملل، سازمان گردشگری جهانی.
جمهوری دموکراتیک سوسیالیستی کشور سریلانکا جزیره‌ای است واقع در جنوب آسیا، اقیانوس هند و جنوب کشور هند و از بسیاری جهات فرزند خلف هندوستان و ماکت کوچک تری از همسایه ی پر جمعیت و وسیع شمالی است. پایتخت سیاسی آن سری جایاواردنپورا کوته و پایتخت تجاری‌اش شهر کلمبو است. پیش از سال ۱۹۷۲ به این کشور سیلان می‌گفتند. پایتخت این کشور شهر کلمبو با ۶۴۲ هزار نفر جمعیت می‌باشد. مساحت کشور سریلانکا ۶۱۰ ۶۵ کیلومتر مربع و جمعیت آن ۱۹۰۶۶۸۰۰ نفر است.
واحد پول کشور سریلانکا روپیه ‌است.
با وجود افزایش جمعیت سریلانکا در طی سال های پس از استقلال، توسعه ی سیستم حمل و نقل در این کشور با آن هماهنگی نداشته و عمده مردم کشور توسط اتوبوس به مناطق مختلف جا به جا می‌شوند. همچنین در قریب به اتفاق شهرهای آن اکثراً سه چرخه به عنوان تاکسی مورد استفاده قرار می‌گیرد. اولین بزرگراه این کشور به طول تقریبی ۱۰۰ کیلومتر، که کلمبو را به سواحل توریستی و دیدنی گاله در جنوب متصل می‌کند در سال ۲۰۱۱ به بهره برداری رسید.
دین ۷۶ ٪ مردم سریلانکا، بودایی، ۸ ٪ مسلمان، ۸ ٪ هندو و ۶ ٪ مسیحی هستند.
یکی از معروف ترین فستیوال هایی که به صورت سالیانه در سریلانکا برگزار می گردد اسالا پراهرا است که هر سال به مدت ۱۰ روز و در ماه های جولای و آگوست برگزار می گردد.
مسیری که در سریلانکا می توان طی کرد همانند مثلث طلایی در هند است در اینجا رأس های این مثلث را سه شهر کلمبو، کندی (با فتحه روی ک) و منطقه آهونگالا (شهر بنتوتا) تشکیل می دهند.
در عین حال سریلانکا زیست گاه فیل آسیایی است و به دلیل تقدس این موجود در نزد بودایی ها در برخی معابد این حیوانات زیبا را نگه داری می کنند. ولی بهترین مکان برای دیدن فیل ها بین راه کلمبو به کندی و در نزدیکی شهر گاله، مرکز نگهداری از فیل های بدون سرپرست است که به نام پینا والا الفنت اورفانج به معنای یتم خانه ی فیل های پینا والا معروف است، ظهر موقع غذا دادن به فیل ها است و قبل از آن در رودخانه ای در همان نزدیکی مشغول به آب تنی هستند. دیدن آن ها در حال آب تنی بسیار جالب است، زمانی که فیل ها را برای غذا دادن می برند می توان از نزدیک فیل آسیایی را دید در عین حال می توان با شیشه به بچه فیل ها شیر داد که برای این منظور باید هزینه پرداخت.

زبان رسمی مردم سریلانکا

زبان سین هالی در سریلانکا زبان رایج و رسمی است اما مردم این کشور به زبان‌ های تامیلی و انگلیسی نیز صحبت می‌کنند. زبان تامیلی که تامیل‌ ها و مسلمانان به آن تکلم می ‌کنند از زبان‌ های کهن جهان است. بالغ بر۸۰میلیون نفر از تامیل‌ ها در هند، سنگاپور، برمه، اندونزی، ویتنام و برخی کشورهای شرق آسیا به آن تکلم می ‌کنند. زبان انگلیسی نیز با توجه به حضور انگلیسی‌ ها در گذشته این کشور به عنوان زبان ارتباطی به رسمیت شناخته شده و کاربرد نسبتاً مهمی در سریلانکا دارد.

محصولات کشاورزی

سریلانکا منبع ادویه است و بسیاری از ادویه های معروف مثل دارچین، زنجبیل و وانیل در این کشور تولید می شود. اگر قصد خرید دارید می توانید دارچین و ادویه ی کاری از این کشور به عنوان سوغاتی ببرید.
از محصولات کشاورزی این کشور نارگیل را می توان نام برد که در همه جا به وفور دیده می شود، اما در بدو ورود متوجه میوهایی شبیه به نارگیل می شوید که شاید فکر کنید انبه است، اشتباه نکنید این همان نارگیل است، اما نارگیلی به رنگ زرد طلایی که آن را به نام انگلیسی کینگ کوکنات به معنای نارگیل سلطنتی (پادشاه) می شناسند این نوع نارگیل را در جاهای مختلف سریلانکا می توانید ببینید و اگر خواستید که دهانی تازه کنید و آب میوه بخورید با قیمتی ارزان سر این نارگیل ها را می برند و یک نی در داخل آن قرار می دهند، آب موجود در داخل آن آماده نوشیدن است…نوش جان کنید!
انواع و اقسام میوه های دیگر استوایی هم در این کشور یافت می شود، مشهورترین آن ها دوریان، میوه ی معروف استوایی است که به نسبت نایاب تر است، پاپایا را نیز می توانید از مغازه ها خریداری کنید.

صنایع دستی

از صنایع دستی معروف و جالب در سریلانکا که با قیمت مناسب می توان تهیه کرد کارهای دستی چوبی است. انواع و اقسام مجسمه ها مخصوصاً مجسمه ی فیل و ماسک های چوبی که در این کشور کاربرد آیینی و خرافی دارد سوغاتی های مناسبی هستند.
از دیگر مناطقی که در سریلانکا ارزش بازدید دارد کوه آدم یا آدمز پیک (قله آدم) است. البته اهمیت این کوه نه به دلیل ارتفاع آن (بلندترین قله سریلانکا کوه پدرو با ارتفاع ۲۵۲۴ متر است) بلکه به دلایل دینی و اعتقادی آن است. در قله ی این کوه جای پایی وجود دارد که برای پیروان هر یک از ادیان این کشور معنای خود را دارد. مسلمانان این جای پا را جای پای حضرت آدم در هنگام انتقال از بهشت به زمین می دانند که از اسم آن هم پیداست. مسیحیان آن را جای پای سنت توماس و بودائی ها آن را جای پای بودا می دانند، هندو ها هم از قافله عقب نمانده اند و می گویند جای پا متعلق به شیوا است.

صادرات و واردات سریلانکا

سیستم اقتصادی سریلانکا مبنی بر اقتصاد آزاد برنامه‌ ریزی شده و سیاست ترغیب و توسعه صادرات یکی از هدف‌ های عمده سیاست اقتصادی این کشور است. چای، منسوجات، پوشاک، کائوچو، نارگیل، سنگ‌ های قیمتی، ادویه‌جات و قهوه منابع اصلی صادرات سریلانکا هستند. بازار های عمده این کشور انگلیس، آمریکا، آلمان، بلژیک، ژاپن، هلند، فرانسه و کشور های آسیای میانه هستند. عمده ‌ترین اقلام وارداتی این کشور شامل کالاهای مصرفی (غذا، نوشیدنی، برنج، آرد،شکر) کالا های واسطه‌ای (نفت، کود ومواد شیمیایی) و کالا های سرمایه‌گذاری (تجهیزات حمل ونقل، ماشین آلات و مواد ساختمانی) کاغذ، تجهیزات پزشکی، دارویی و لوازم برقی است. ژاپن، هند، هنگ کنگ، کره‌جنوبی، تایوان و آمریکا منابع عمده وارداتی سریلانکا محسوب می‌شوند.

احزاب سیاسی در سریلانکا

سیاست یکی از اجزای تشکیل ‌دهنده زندگی مردم سریلانکا است و از این امر به عنوان یکی از خصوصیات ملی آنان نام برده می‌شود. علاقه ‌مندی مردم سریلانکا به سیاست سبب بوجود آمدن احزاب و گروه های مختلف سیاسی در این کشور شده است. در سریلانکا دو حزب اصلی “متحد ملی” و “اتحاد ملی” و چند حزب مهم دیگر از حزب آزادی سوسیالیستی سریلانکا (اس.ای.اف.اس.پی)، حزب دمکراتیک سریلانکا (ای.پی.پی)، جبهه خلق آزادی بخش(جی.وی.پی)، حزب سوسیالیست(ال.اس.اس.پی)، حزب کمونیست(سی.پی)، حزب فدرال (اف.پی)، جبهه متحد خلق(ام.اف.پی)، کنگره تامیل(تی.سی) به فعالیت سیاسی مشغول هستند.

سریلانکا جزیره ای برای تمام فصول

گوناگونی آب وهوایی در سریلانکا این کشور را به”جزیره‌ای برای تمام فصول” تبدیل کرده است. نزدیکی سریلانکا به خط استوا سبب شده است که فصول مختلف به معنی واقعی در این کشور مشاهده‌ نشود و درجه حرارت در تمام مدت سال در این کشور تقریبا بین ۲۸تا ‪۳۲درجه سانتیگراد باشد. نواحی جنوب و جنوب غربی سریلانکا دارای آب وهوای گرم و مرطوب و مناطق شمالی و شرقی این جزیره گرم و خشک است. آب وهوای نواحی مرکزی سریلانکا که کوهستانی است معتدل می ‌باشد. سریلانکا همچنین در معرض وزش دو نوع باد موسمی قرار دارد که نتیجه وزش چنین باد هایی اعتدال هوا و ریزش باران است.

سریلانکا کشوری با اسم های متفاوت

واژه سریلانکا در زبان سانسکریت به معنای “جزیره باشکوه” است. در ادبیات برهمنی نام این کشور به نام “لانکا”و در یونان و رم باستان به نام “تاپ روبان”و تاجران و دریانوردان نیز این کشور را “سیلان” و اعراب این جزیره را سراندیب یا “سراندیبیتی” می ‌نامیدند. پرتغالی‌ ها نیز برای این کشور نام زیلان را انتخاب کردند ‪ را برگزیدند. سرانجام این کشور در سال ۱۹۷۲میلادی به سریلانکا تغییر نام یافت