لباس سنتی سومبا (تنون ایکات) | نوسا تنگارای شرقی | دیدنی های اندونزی

• لباس سنتی سومبا| تنون ایکات+روستاها+توضیحات

لباس سنتی سومبا میراثی پر اهمیت برای مردم است. منسوجات ایکات بیشتر در نواحی ساحلی سومبای شرقی بافته می شدند. لباس سنتی سومبا شامل پارچه‌های تخت بافته شده به نام هینگی (hinggi) می شود که مردان می‌پوشند و دامن‌های لوله‌ای معروف به لاو پاهودو (lau pahudu) که زنان می‌پوشند. ایکات برای بافت هینگی مورد استفاده قرار می گیرد. روستاهای کوچک این منطقه، این روزها، به خاطر ایکات در سراسر جهان شناخته شده اند و در بسیاری از کشورهای آسیایی تولید می شود. بسیاری از این کارخانه ها برای بافت این پارچه در حال فعالیت هستند.

• روستای تنون ایکات :

یادگیری در مورد مردم فلورس(جزیره flores) در نوسا تنگارای شرقی و پارچه بافی سنتی آنها مسحور کننده است. هنگامی که از جزیره دیدن می کنید، افرادی را خواهید دید که لباسی به نام تنون ایکات در سرتاسر منطقه به تن دارند. Yosef Gervasius موسس مرکز فرهنگی Bliran Sina در روستای Watu Blapi ، می گوید که: «پارچه ایکات برای ما اهمیت زیادی دارد. این پارچه باید در تمام مناسبت های فرهنگی مثل تولد، عروسی و مراسم وفات به تن شود. همچنین یکی از هدیه های اصلی ای است که باید توسط عروس به داماد داده شود.

یوسف ادامه می دهد: «در عروسی، داماد می تواند به جای ایکات بافته شده پول هدیه بدهد، اما عروس حتما باید به داماد ایکات بدهد، اگر عروس پارچه‌ای به نام kikir kobar هدیه داد، داماد باید این آمادگی را داشته باشد تا هدیه ای به قیمت اسب به عروس تقدیم کند».

> میراث روستا چیست ؟

نحوه تعیین مهریه در اینجا مربوط به این که چه قدر باید بپردازند نیست. بلکه مربوط به برابری است. این هدیه دادن نمادی از وحدت ابدی است.” زنان فلورس نقش مهمی در حفظ میراث بافندگی دارند. آنها باید مهارت بافتنی بلد باشند، زیرا که آنها مسئول بافتن پارچه برای شوهر و فرزندان خود هستند. گفته می شود که یک خانم در این روستا”باید کسی باشد که بتواند تقریباً در هر جایی ببافد.”

> مراحل یادگیری بافت پارچه توسط دختران روستا :

یوسف در ادامه می گوید که : دختران معمولاً از کلاس چهارم دبستان شروع به یادگیری بافت پارچه می کنند. اولین درس آنها در مورد غلتاندن نخ است. درس بافتنی دیرتر شروع می شود، زمانی که به کلاس پنجم متوسطه می رسند. ابتدا یاد می گیرند که برای مردان لباس ببافند. پس از تسلط بر آن، شروع به بافت لباس برای خانم ها می کنند.

> پارچه های مهمی که در این منطقه بافته می شوند:

ایکات در منطقه Sikka به صورت دستی و با استفاده از رنگ های طبیعی بافته می شود، اگرچه یوسف می گوید که: امروزه پارچه های زیادی با استفاده از رنگ های مصنوعی بافته می شوند که برای دوستداران رنگ های روشن تر مناسب است. یک الگوی محبوب وجود دارد که به شکل یک مارمولک است، و مردم محلی به آن اژدها می گویند که نماد شانس برای کسانی است که آن را می بینند.

مردم flores همچنین پارچه های مقدس قدیمی ای را نگه می دارند که فقط در مراسم خاص قابل پوشیدن هستند. این پارچه ها معمولاً برای نسل های زیادی دست به دست می شوند و برای خانواده گرانبها محسوب می شوند. این پارچه الگوهای خاصی دارد، معمولاً با یک نوار اصلی که دارای نقوش مختلف است، مانند گل‌های آناناس، یا بشقاب‌هایی از غذا، تزیین شده.

• تکنیک بافندگی ایکات در روستاهای اندونزی :

اصطلاح ایکات از فعل مالایی/ اندونزیایی، منگیکات (mengikat) به معنای «بستن یا دوختن» گرفته شده است. در بافت ایکات، قبل از بافته شدن پارچه ها، طرح با استفاده از تکنیک رنگرزی، روی نخ‌های نساجی به وجود می آید. این همان چیزی است که باعث می شود ایکات از سایر روش های رنگرزی متمایز باشد. زیرا پس از بافتن رنگ می شود.

نخی که برای بافتن پارچه استفاده می شود را با دقت دور یک قاب می پیچند. سپس نخ ها با احتیاط در قسمت هایی که با طرح مورد نظر مطابقت دارد در گروه ها یا بسته هایی پیچیده می شوند. هنگامی که نخ در رنگ غوطه ور می شود، قسمت هایی که بهم بسته شده در برابر رنگ مقاومت دارند و رنگ اصلی خود را حفظ می کنند. نخ پس از رنگرزی تمیز و خشک می شود. با بافته شدن نخ ها، طرح به طور کامل در معرض دید قرار می گیرد.

> پارچه هینگی :

هینگی یک تکه پارچه بزرگ است و دو طول باریک آن به هم دوخته شده اند. در هر انتها، این پارچه با نوارهایی افقی که نقوش فیگوراتیو دارند تزئین شده است. و بدین ترتیب، نوار مرکزی به عنوان یک خط قرینه عمل کند. هینگی توسط مردان به عنوان یک جفت پارچه و شنل استفاده می شد. در اصل، پارچه ها به صورت جفت ساخته می شدند. مردم عادی آبی و سفید می پوشیدند، در حالی که رنگ قرمز نشان می داد که پارچه توسط خانواده سلطنتی بافته و پوشیده شده است. راز رنگ آمیزی با رنگ قرمز که از پوست و ریشه گیاهی به نام morinda citrifolia به دست می آید توسط بانوان اشرافی حفظ می شد.

> نقوش پارچه ایکات:

اکثر پارچه های سومبایی دارای تصاویر طبیعت گرایانه هستند که جنبه های زندگی روزمره و همچنین آداب و رسوم گذشته را به تصویر می کشند. به عنوان مثال، اسب‌هایی که روی این پارچه به تصویر کشیده شده‌اند، نماد موقعیتی خوب و ارزشمند در جزیره بودند، همچنین برای حمل و نقل و شکار آهو توسط خانواده سلطنتی استفاده می‌شدند.اصطلاح “میگوی دریایی” هم به فراوانی حیات دریایی که در جزیره حاکم است، اشاره دارد. مردمان ساحلی که تحت تأثیر تجارت با هند، چین و جهان عرب و همچنین اسپانیایی‌ها، پرتغالی‌ها و هلندی‌ها قرار گرفتند، هینگی را توسعه دادند.

> بافتن پارچه در زندگی روزمره :

پارچه ها یک نشانه مهم برای بیان خلاقیت در سراسر آسیا هستند. اما آنها همچنین یک فرد را در طیف وسیعی از جنبه ها، از جمله موقعیت اجتماعی، پول، خانواده، هویت قبیله یا قبیله ای و جنسیت نشان می دهند.پ

پارچه ها توسط خانم ها در جزیره سومبا اندونزی برای مراسم یادبود، رویدادهای مهم، برای استفاده روزمره و برای رفع نیازهای صنعت گردشگری بافته می شوند. در مراسم بزرگی از جمله تولد، بلوغ، ازدواج و تشییع جنازه، و همچنین جشن‌های مرتبط با طبیعت، مانند جشن‌هایی که برای جشن برداشت و کاشت محصولات غذایی برگزار می‌شود، مقادیر زیادی پارچه مبادله می گردد.

پارچه ها به طور کلی در این مبادلات گسترده در سراسر منطقه به عنوان اقلام “خانمانه” در نظر گرفته می شدند، در حالی که فلز و چوب به عنوان اقلام “مردانه” در نظر گرفته می شدند. در سنت قدیم، تنها زنان رده بالا مجاز به بافتن پارچه های ظریف مانند هینگی بودند، اما اکنون هر زنی می تواند این نوع پارچه را ببافد.

> جشنواره پارچه دستباف سنتی تنون ایکات :

جزیره سومبا، غرق در جشن های پر جنب و جوش است. جشنواره Tenun Ikat در Sumba یکی از جشنواره هایی است، که در آن تمرکز بر یکی از ارزشمندترین فعالیت هاست. یعنی لباس های دستباف سنتی تنون ایکات که در طول ماه جولای در Tambolaka به نمایش گذاشته می شود.