• دریاچه سون کول | عکس+موقعیت مکانی+توضیحات
دریاچه سون کول ( یا سونگ کول، سونگ کول یا سون کول) بزرگترین دریاچه آب شیرین در قرقیزستان است. البته دریاچه ایسیک کول از همه دریاچه های قرقیزستان بزرگتر است. دریاچه سون کول حدود ۲۹ کیلومتر طول و ۱۳ متر عمق دارد و ۳۰۱۶ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. زمستان‌ها می تواند سرد باشد و هیچ‌کس به جز تعدادی از گردشگران جسور در فصل زمستان برای اسب‌سواری به این منطقه نمی‌رود. این دریاچه در پایان ماه می تقریبا بدون برف و یخ می شود و بهترین زمان برای بازدید از اینجا در ماه آگوست است، زیرا ممکن است در ماه ژوئن و گاهی جولای هم بسیار سرد باشد. به خصوص در هنگام شب!
فیلمی از دریاچه
۱) دریاچه سونگ کول و زندگی عشایری حاکم بر منطقه :
آب در سونگ کول بسیار شفاف است و حتی در عمیق ترین نقاط دریاچه هم می توانید کف آن را ببینید. همانطور که گفته شد برخی از گردشگران در فصل زمستان هم به اینجا می روند تا شب‌ها را در یورت ها بگذرانند و در شرایط زمستانی اسب‌سواری را امتحان کنند. عشایر محلی گله های گاو، گوسفند، گاومیش ها و بزهای خود را برای چرا به سون کول می برند. هنگام قدم زدن در اطراف اینجا مراقب لغزنده بودن باشید! هر چند که این منطقه مکانی عالی برای مشاهده سبک زندگی عشایری و محلی است.
۲) سون کول بخشی از تالاب های پیمان رامسر است.
ساختمان های بسیار کمی در کل دره وجود دارند و جاده ها در وضعیت چندان خوبی قرار ندارند. گفته می شود که یک پایگاه نظامی شوروی در نزدیکی آن وجود داشته و جاده ها در ابتدا برای این منظور ساخته شده بودند. اینجا به کل تجربه ای دور از شهر، طبیعت گردی و آشنایی با محیط ییلاقی را به شما ارائه می دهد. پس برق یا شبکه تلفن همراه هم وجود ندارد. دریاچه سون کول دارای آثاری از تمدن‌های باستانی هم هست و مکان خوبی برای استراحت می تواند باشد. اینجا کاملا عاری از آلودگی نوری است. سون کول بخشی از منابع طبیعی پیمان رامسر می باشد و پرندگان زیادی به خصوص در دوران مهاجرت اینجا دیده می شوند.
۳) چگونگه شد که در این دریاچه حیات آبزیان صورت گرفت !
دریاچه سون کول از ده‌ها رودخانه کوچک و جویبار تشکیل می شود که از کوه‌ها و یخچال‌های اطراف تغذیه می‌شود. همچنین، رودخانه ای که از دریاچه خارج می شود آبشار بلندی دارد. این دریاچه ماهی نداشت تا اینکه در دهه ۱۹۶۰ توسط افرادی به اینجا آورده شد تا مواد غذایی برای ساکنان تامین شود.
ماهیگیری در دریاچه در حال حاضر ممنوع است، اما در اوایل صبح ممکن است بتوانید برخی از مردم محلی را مشاهده کنید که با قایق به دریاچه می روند. دریاچه سون کول یکی از معدود مکان‌هایی در جهان است که می‌توانید میلیون‌ها سپیدگوهر در حال انقراض را در اطراف دریاچه مشاهده کنید، اما حتی یک درخت در کل دره وجود ندارد. در دره های کوچک کوهستانی اطراف دریاچه، نقاطی با چند بوته هم قابل مشاهده است.
۴) اسب سواری در سون کول را تجربه کنید !
در بسیاری از روستاها، اسب سواری در اطراف دره سون کول و کوه های اطراف می تواند انجام شود. اگر شانس با شما یار باشد، ممکن است مردم محلی هم ببینید که برای بازی kok boru جمع شده اند، در این بازی آنها گوشتی را بر روی اسبی قرار می دهند و سعی دارند آن را به یکی از دو هدف در زمین بازی برسانند. دو میدان در سون کول برای انجام این فعالیت وجود دارد. در واقع، بازی ها فقط در زمانی که برف نباشد، انجام می شود.
۵) دیدنی های سون کول را بشناسیم!
> جاده ۳۳ Parrots serpentine :
مسیر جایگزین برای رفتن به/از سون کول در سمت شرقی را می‌توان به عنوان یک منظره در نظر گرفت. اینجا گردنه ای است که در کنار رودخانه سون کول قرار دارد و فاصله چندانی با آبشار داخل رودخانه ندارد. طبق برخی از برنامه های تلویزیونی قدیمی شوروی، اینجا مسیر ۳۳ طوطی نامیده می شود زیرا شامل ۳۳ پیچ خوردگی است. اینجا یک جاده مارپیچ تنگ و شیب دار است که برای ماشین های کوچک مناسب نیست زیرا وضعیت جاده بد است.
با SUV می توانید به اینجا بیایید و آدرنالین خود را افزایش دهید و در عین حال مناظر خیره کننده ای از پایین دره داشته باشید. با پیاده روی به سمت بالا در امتداد رودخانه سون کول، می توان به آبشار رسید.
> حلقه های سنگی باستانی سون کول، سنگ نگاره ها، تپه ها و مقبره ها :
حلقه های سنگی باستانی به نام Tash Tulga را می توان نه چندان دور از خط ساحلی در ساحل جنوب شرقی سون کول مشاهده کرد. در واقع، ۹ حلقه وجود دارد که هر حلقه از ۸ سنگ تشکیل شده است و از شمال به جنوب به دقت تراز شده اند. حلقه‌های سنگی مربوط به قرن ۱ قبل از میلاد هستند و گمان می‌رود، به نوعی با اعتقادات مذهبی عشایری که در آن زمان در این منطقه زندگی می‌کردند، مرتبط باشد.
مردم محلی بر این باورند که انرژی اسرارآمیزی در نزدیکی سنگ ها وجود دارد و گاهی اوقات در مجاورت آنها احساس می شود. همچنین جالب است که در مجاورت آتشدان های سنگی مطلقاً هیچ سنگی وجود ندارد، یعنی از مکان های دور این سنگ ها به آنجا برده شده اند. انواع مشابهی از چیدمان این سنگ ها را می توان در کوه های Altai و در مغولستان نیز یافت.
• سنگ نگاره های اطراف دریاچه :
همچنین تپه‌هایی دیده می شود که برای تدفین ساخته می شدند. این تپه ها در نزدیکی دریاچه وجود دارند و می‌توان آنها را به وضوح از بخش مسطح سون کول تشخیص داد. ممکن است برخی از تپه ها را ببینید که توسط سارقان قبر حفر شده اند. مانند بسیاری از نقاط قرقیزستان، سنگ نگاره هایی نیز در نزدیکی دریاچه وجود دارد. بیشترین آنها را می توان در تپه های شرق دریاچه دید.
> مقبره قهرمان Tailak Baatyr :
یکی از معدود بناهای دائمی در کل دره، مقبره قهرمان قرقیزستان به نام تایلاک بااتیر است که در قرن نوزدهم ساخته شده.این مقبره در ساحل شمالی دریاچه قرار دارد و در صورت رانندگی یا سواری در اطراف خط ساحلی دریاچه به راحتی قابل مشاهده است.
> کهکششان راه شیری را ببینید :
در هنگام غروب، اگر یک دوربین با لنز نسبتا خوب به همراه داشته باشید، شانس زیادی برای گرفتن عکس از راه شیری در طول شب خواهید داشت. اگر شانس با شما یار باشد و شب هم صاف و بدون مهتاب باشد، کهکشان به راحتی قابل مشاهده است. غروب خورشید نیز اغلب در سون کول بسیار باشکوه است.
۶) از دریاچه دیدن کنید :
سون کول تقریباً در مرکز قرقیزستان واقع شده. به صورت کلی، ۳ یا ۴ جاده به سون کول منتهی می شود. اما تنها یکی از آنها به طور گسترده توسط گردشگران مورد استفاده قرار می گیرد.
بهترین راه برای رفتن به اینجا: از بیشکک، می توان با رانندگی به سمت شرق ایسیک کول، به بهترین شکل به دریاچه و دره رسید، سپس به سمت جنوب بپیچید تا به آب انبار اورتو توکوی، کوچکور و نارین برسید و بعد از آن به سمت غرب جاده اصلی بروید تا به جاده ای شنی دسترسی یابید. این جاده شنی به دریاچه منتهی می شود.
در فصل زمستان این دریاچه فقط با اسب قابل دسترسی است. و در تابستان پیاده روی حتی به صورت انفرادی امکان پذیر است.
جاذبه های دیگری از قرقیزستان که ممکن است برایتان جالب باشد:
راه های ارتباطی با شیوار
دسترسی آسان به تور، دیدنی ها و هتل های قرقیزستان
• عکس هایی از دریاچه و جاذبه های اطراف آن :
