مزارع برنج گویلین| عکس+موقعیت مکانی+ جاذبه ها
مزارع برنج گویلین مانند لونگجی یا Longsheng مکانی زیبا و خیره کننده هست که توسط اقلیت های قومی و محلی ساخته شده اند. پیادهروی در مزارع برنج نه تنها راهی عالی برای مشاهده زمینهای پلکانی است، بلکه فرصتی عالی برای درک فرهنگ قومی ژوانگ و یائو می باشد.
نوع جاذبه: مکان های دیدنی، تراس برنج
بهترین فصل ها برای بازدید: آوریل تا اکتبر
زمان توصیه شده برای بازدید: ۱ تا ۲ روز
ساعات کاری: آوریل تا نوامبر: ۸:۴۰ – ۲۲:۴۰ / دسامبر تا مارس: ۸:۴۰ – ۲۱:۴۰
آدرس: Multinational Autonomous County of Longsheng, Guilin, 541000, China
۱) تراسهای برنج لانگشنگ (Longsheng) :
به این تراسها، مزارع برنج لونگجی نیز میگویند. Longji، لونگجی، (در زبان چینی به معنای ستون فقرات اژدها است، بنابراین توسط گردشگران خارجی به عنوان تراسهای برنج ستون فقرات اژدها نیز شناخته میشود)، در شهرستان لانگشنگ، گویلین، و در ۷۷ کیلومتری شهر گویلین واقع شده است. تراس برنج لانگ شنگ که از سلسله مینگ ساخته شده و در اوایل سلسله چینگ تکمیل شده است، بیش از ۶۵۰ سال سابقه دارد. همه مزارع بین ۳۰۰ متر تا ۱۱۰۰ متر بالاتر از سطح دریا قرار دارند و بیشترین شیب زمین ها می تواند به ۵۰ درجه برسد.
تراس های برنج لانگ شنگ، را از شرق به غرب، میتوان به سه بخش تقسیم کرد: زمینهای پلکانی قرمز جینکنگ یائو (Jinkeng Red Yao Terraced Fields Spot)، زمینهای پلکانی پینگآن ژوانگ (Ping’an Zhuang) و مزارع پلکانی روستای قدیمی لونگجی(Longji). در بین این سه منطقه، دو منطقه اول هسته ی مزارع و زیباترین قسمت هم، تراس برنج لانگ شنگ است. زمین های تراس توسط دو قوم بومی ( مردم ژوانگ و مردم یائو) کشت می شود. در سال های اخیر، روستاهای قومی در این نقاط به دلیل آداب و رسوم منحصر به فرد و خانه های سنتی خود، گردشگران بیشتری را به خود جذب کرده اند.
۲) جاذبه های معروف مزارع برنج لانگ شنگ :
• زمینهای پلکانی قرمز جینکنگ یائو گویلین :
زمینهای پلکانی قرمز جینکنگ یائو ، یا بهطور ساده تراسهای جینکنگ، متشکل از پنج روستای کوچک می شود که عمدتاً در آن ها مردم یائو زندگی میکنند. با روستای دازای(Dazhai) در دامنه کوه، روستای ژوانجی در سمت کوه و روستای تیانتو در بالای کوه. شکل تراس های جین کینگ مانند یک گودال طبیعی است. بیشتر عکسهای زیبا از تراسهای برنج Longsheng هستند. این نقطه دارای سه منظره دید است که یک مثلث را تشکیل می دهند. راس مثلث ویو شماره ۱ است، در حالی که در پایین و سمت چپ ویو شماره ۲ و در پایین و سمت راست ویو شماره ۳ است.
> ویو شماره ۱ –West Hill Music :
اینجا نزدیکترین نقطه به روستای تیانتو (Tiantou) است. به عنوان نقطه عطف تراسهای جینکنگ، West Hill Music بالاترین ویو را دارد. دروقع این وسو به علت ارتفاع ۱۱۸۰ متری است و بنابراین بهترین مکان برای عکاسی از طلوع و غروب خورشید خواهد بود.
> ویو شماره ۲ –Large-scale Thousand-layers Terraces :
اینجا در ضلع غربی قرار دارد و نزدیک ترین محل به روستای دازای است. این مکان برای تماشای طلوع و غروب خورشید می تواند مناسب باشد. در اینجا، میتوانید لایههایی از تراسها را تماشا کنید.
> ویو شماره ۳ – قله بودای طلایی :
اگرچه منظره اینجا به عنوان ویو شماره ۱ و شماره ۲ خوب نیست، اما راحت ترین حمل و نقل را دارد و می توانید با تله کابین به اینجا بروید. ویو شماره ۳ رو به غرب است، بنابراین برای تماشای غروب آفتاب و عکاسی مناسب هست.
• مزارع پلکانی پینگآن ژوانگ در روستای پینگ آن گویلین:
پینگ آن ژوانگ، معمولاً به عنوان تراس پینگان شناخته میشود. در اینجا رستورانها، هتلها، بارها و حتی کافههایی می توانید ببینید، بنابراین، میتوانید از امکانات مدرن در کوهستان لذت ببرید. ساکنان اینجا عمدتاً مردم ژوانگ هستند. در مقایسه با عظمت تراسهای جینکنگ، تراسهای پینگآن ظرافت و زیبایی چشم گیری دارند. دو ویو معروف اینجا هست به نام های زیر:
> هفت ستاره ی اطراف ماه :
هفت ستاره به هفت تپه ای می گویند که روستاییان به علت کشت و کار به جای گذاشته اند. طلوع خورشید در اینجا واقعا زیبا هست.
>نه اژدها و پنج ببر :
نه اژدها به ۹ برآمدگی ای می گویند که انگار از ستون فقرات اژدها جدا شده اند و پنج ببر به پنج تپه کوچکی می گویند که توسط مزارع احاطه شده اند. اینجا برای عکاسی از صحنه غروب آفتاب مناسب تر است. این دو مکان تنها نیم ساعت از یکدیگر فاصله دارند.
• مزارع روستای قدیمی لونگجی :
این منطقه را میتوان بهعنوان دهکده لونگجی نام گذاری کرد. اینجا نیم ساعت پیادهروی تا روستای پینگ آن دارد. کل روستا توسط قسمت هایی از مزارع احاطه شده است. در مقایسه با سایر نقاط، روستای لونگجی بیشترین تاریخچه را دارد. دهکده قدیمی ژوانگ، بهترین معماری به جای مانده به سبک چوبی از مردم ژوانگ در چین را دارد.
تنها پنج خانه قدیمی در این روستا وجود دارد و قدیمیترین آن در سلسله چینگ ساخته شده و قدمتی ۱۵۰ ساله دارد. با دنبال کردن سنگفرش آبی و قدم زدن در اطراف روستا، از سادگی روستای قدیمی لذت ببرید.
۳) روستاهای اقلیتی چه نام دارند:
• روستای هوانگلو یائو :
روستای Huangluo Yao تنها روستا از مردم یائو در اینجاست.. کل دهکده به خاطر لباسهای مردم سرخ پوست یائو، موهای بلند و اجرای آهنگ و رقص مشهور است. این روستا حدود ۶۰ خانواده دارد و موهای هر زن روستا بیش از ۱ متر است و بلندترین موها به ۲٫۱ متر می رسد. این پدیده در سال ۲۰۰۲ در رکوردهای جهانی گینس به رسمیت شناخته شد.
> حقایقی جالب از این دهکده:
(۱) دختران مجرد سرخ پوست یائو تا زمانی که ازدواج کنند موهای خود را با پارچه می پیچند.
(۲) اگر مردم سرخ پوست یائو نسبت به کسی احساس خوبی داشته باشند، روی نوک انگشتان آن شخص پا می گذارد و اگر علاقه زیادی به آن شخص داشته باشند، بر روی پاشنه او پا می گذارند.
• روستای جینژو ژوانگ :
روستای Jinzhu Zhuang به خاطر گیاه بامبوی طلایی خود مشهور است (Jinzhu در زبان چینی به معنای بامبو طلایی است). به عنوان اولین دهکده ای که هنگام ورود به مزارع لونگجی با آن روبرو می شوید، مردم قومی ژوانگ را خواهید دید. همچنین خانه های چوبی روستا به خوبی حفظ شده اند.
۴) جشنواره ها و فعالیت های قومیتی نجام شده در مزارع برنج گویلین :
• جشنواره گل کلزا Longji:
مارس تا آوریل فصل جذابی است. با شکوفه دادن گل کلزا در تراس های برنج لانگ شنگ، گردشگران به اینجا می آیند. مزارع گل کلزا، آن را به اقیانوسی طلایی تبدیل میکنند.
• مراسم شخم زدن در بهار Longji:
می تا ژوئن در طول این مراسم، مسابقه عکاسی برگزار می شود و بسیاری از انجمن های عکاسان، رسانه های خبری و… به مزارع برنج گویلین می آیند تا از مناظر طبیعی و صحنه شخم زدن مردم محلی عکس بگیرند.
• جشنواره لباس قرمز (红衣节): ششمین روز از ششمین ماه سال قمری چین
جشنواره لباس قرمز به جشنواره نمایش لباس (晒衣节) نیز گفته می شود. این یک جشنواره سنتی برای مردم سرخ پوست یائو است. به یاد نیاکان، ختنم ها تمام لباس های زیبای خود را زیر لبه بام آویزان می کنند و آواز و رقص سنتی در روستا اجرا می شود. در شب، هزاران مشعل در زمین های پلکانی روشن می شود و آتش بازی های زیبایی بر فراز زمین های پلکانی رخ می دهد.
بسیاری از جشنواره ها و فعالیت های دیگر در لانگ شنگ در تمام طول سال وجود دارد، و آنها فرصت های خوبی برای درک فرهنگ و آداب و رسوم قومی هستند.
۵) بهترین زمان برای بازدید از مزارع برنج گویلین :
فصول مختلف ویوهای مختلفی را به شما نشان می دهد. به طور کلی، پنج زمان مناسب برای بازدید از تراس های لانگ شنگ وجود دارد.
۱٫ از اواسط می تا اواسط ژوئن: در این مدت، مردم محلی آب را به مزارع پلکانی رها می کنند. مزارع پلکانی با آبی در میان آن ها نور خورشید را منعکس می کنند.
۲٫ اواخر سپتامبر تا اکتبر: پس از رسیدن برنج، تمام مزارع پلکانی طلایی می شوند. بهترین زمان برای دیدن و عکس گرفتن از تراس های طلایی رنگ است.
۳٫ تراس های برفی: در زمستان اگر برف ببارد، روستاها و مزارع پلکانی با لایه ای از برف سفید پوشیده می شوند، درست مانند افسانه ای یخی.
۴٫ جولای تا آگوست: در این زمان مزترع برنج براق و سبز هیتند و نسیم تابستانی هم فضا را لذت بخش می کند.
۵٫ زمان جشنواره ها و فعالیت ها: فرصتی عالی برای آشنایی با رسوم منحصر به فرد اقلیت های قومی و دیدن اجرای آهنگ و رقص.