این مترو ملقب به کاخ زیر زمینی یکی از قدیمی ترین و زیباترین مترو های جهان است. این متروها که زمانی به عنوان پناهگاه در زمان جنگ از آنها استفاده شد ایستگاههای بسیار عمیق دارند و انگار از اول این ایستگاهها را با هدف ساختن پناهگاه و مامنی امن برای حملات آلمانها تهیه دیده بودند.
بدون هیچ تردیدی متروی مسکو شاخص ترین وسیله نقلیه عمومی مسکو است که روزانه چند میلیون نفر را جابه جا می کند.
تاریخچه ساخت متروی مسکو
ساخت مترو در روسیه بر اساس تصویب کنگره کمیته مرکزی حزب کمونیست، در ۱۵ ژوئن سال ۱۹۳۱ آغاز شد.ظرف ۴ سال اولین خط مترو به طول کلی ۲/۱۱ کیلومتر با ۱۳ ایستگاه و تاسیسات مربوطه تکمیل گردید و ۱۵ می ۱۹۳۵ به بهره برداری رسید.
ساخت مراحل بعدی مترو در مسکو بدون وقفه حتی در جریان جنگ جهانی ادامه پیدا کرد. در اوایل ساخت مترو، ایستگاه ها به شکل یک مجتمع مهندسی ـ معماری که اهداف فرهنگی ـ اجتماعی در آن منعکس بود ساخته می شدند. در طراحی ایستگاه های متروی مسکو معماران مشهور شوروی از قبیل وگلفریخ، فومین و شوسیف کار کرده اند. آنها کوشیدند ایستگاه ها نه تنها برای تردد مسافرین در چندین متر زیر زمین، شرایط مساعد، تماشایی و دلنشین داشته باشد، بلکه به هر ایستگاه شکلی منحصر به فرد و مخصوص داده شود.
در معماری ایستگاه های متروی مسکو ، مراحل گسترش معماری شوروی دیده می شود. بسیاری از معماران شیوه های معماری کلاسیک را به کار می بردند و برخی دیگر از نوآوری های معماری استفاده می نمودند.
درنیمه دوم سال های ۱۹۴۰ و اوایل سال های ۱۹۵۰، شکل معماری ایستگاه های مترو به یک موضوع معین اختصاص داده می شد. برای مثال موضوع معماری ایستگاه متروی ایزمایلوفسکایا که در سال ۱۹۴۴ به سبک معماری ویلنسکی و ایستگاه حلقوی کامسامولسکایا که در سال ۱۹۵۲ به سبک معماری شوسیف ساخته شده است، به سوابق حماسی روسیه و قهرمانی مردم شوروی در جنگ جهانی دوم اختصاص دارد. متروی مسکو امروزه با ۱۸۰ ایستگاه، ۱۲ خط، ۲۹۸ کیلومتر طول، هر شبانه روز حدود ۵/۹ میلیون نفر را جابه جا می کند و یکی از پیشرفته ترین، ارزان ترین و زیباترین متروهای جهان است که همه روزه مورد بازدید جهانگردان خارجی و داخلی قرار می گیرد. مدت زمان انتظار قطار در متروی مسکو فقط ۹۰ ثانیه می باشد. ایستگاه های مترو در خیابان ها با تابلویی به شکل حرف(M) مشخص شده اند.
با استفاده از نقشه مترو امکان رسیدن به تمام نقاط اصلی شهر وجود دارد. برخلاف دیگر متروهای جهان، مسافرین برای تعویض خط نیاز به پرداخت مجدد ندارند و پس از ورود به محوطه اصلی هر تعداد خط که عوض کنند بدون پرداخت مجدد می توانند سوار شوند. برای رسیدن به مقصد گاهی مسافر چندین خط عوض می کند، لذا توجه دقیق به نقشه مترو ضروری است.واگن های قطار در متروی مسکو ۴۴ صندلی برای نشستن و در کل گنجایش ۲۷۰ نفر را دارند. لازم به ذکر است که هر یک از خطوط متروی مسکو نام به خصوصی دارد، اما از آنجا که هر خطی در نقشه مترو رنگ مخصوص دارد، خطوط با رنگ شناخته می شوند.
متروی مسکو به قصرهای مردمی مشهور است.سایت رسمی: http://engl.mosmetro.ru
