باغ لودی دهلی نو | Lodi Gardens in New Delhi

این باغ یا به زبان اردو همان باغ لودهی یک پارک شهری در داخل شهر دهلی نو است. مساحت آن حدود ۳۶۰ هزار متر مربع می باشد که مجموعه آرامگاهی از آرامگاه محمد شاه ، آرامگاه اسکندر لودهی و گنبد شیشا و گنبد بارا می باشد. که در قرن پانزدهم میلادی توسط لودهی ساخته شده اند. و دلیل شهرتش به باغ لودهی هم به همین خاطر است. باغ لودی دهلی نو اکنون تحت حفاظت سازمان باستانشانی هند است.

تاریخچه باغ لودی دهلی نو

باغ لودهی دهلی نو بین بازار خان و آرامگاه صفدرجونگز در خیابان لودهی واقع شده است. اکنون یک محل مناسب برای پیاده روی در صبح های مردم دهلی است. آرامگاه محمد شاه در این پارک به دستور علاءالدین اعلم شاه هند در سال ۱۴۴۴ میلادی برای ادای احترام به محمد شاه در این پارک ساخته شده است که اولین مجموعه آرامگاهی این پارک هم به حساب می آید. باغ لودی دهلی نو اهمیتش در حفظ آثار ماندگار معماری دوره مهمی از تاریخ هند است که جز این آثار اثری دیگر از آن در جای دیگری از هند باقی نمانده است. بنای مقبره محمد شاه همانند اکثر بناهای آرامگاهی هشت ضلعی ساخته شده که در فرم های بصری نماد خروج از دنیای مادی و زمینی و حرکت به سمت دنیای باقی و ابدی است . این بنا نخستین سازه معماری این پارک است که از خیابان لودهی هم دیده می شود.

بنای دیگر حایز اهمیت در باغ لودی دهلی نو آرامگاه اسکندر لودی است که به سال ۱۵۱۷ میلادی به دستور پسرش ابراهیم لودی که آخرین سلطان دهلی از سلسه لودهی بود ساخته شده است و بنا از نظر ساختاری شباهت زیادی با بنای آرامگاه محمد شاه دارد. ابراهیم لودهی توسط بابور شکست می خورد و از قدرت خلع می شود. و این بنای امپراتوری مغول ها در دهلی می شود. بنای مقبره اسکندر لودهی عموماً با گنبد شیشا اشتباه می شود. و برای جلوگیری از این اشتباه باید بدانید که مقبره اسکندر لودی در کنار درگاه صوفی مقدس بوعلی شاه قلندر واقع شده است. این بنای آرامگاهی بعدها توسط انگلیسی های استعمار گر بازسازی می شود که البته این بازسازی شامل مرمت کتیبه ذکر شکست ابراهیم لودی توسط بابر هم می شود. این عملیات بازسازی در سال ۱۸۶۶ میلادی انجام پذیرفته است.

در زمان پادشاهان مغول تغییرات عمده در باغ صورت پذیرفت و یک رصد خانه بزرگ و کتابخانه در آن ساخته شد. باغ در دوران استعمار بریتانیا تغییراتی در نام آن داشت و نام همسر نایب السلطنه هند که یک زن بریتانیایی بود بر آن گذاشته شد ولی بعدها بعد از استقلال هند همان اسم قبلی خود (باغ لودی دهلی نو) را بازیافت. این مجموعه یکی از محل های پرطرفدار مردمان دهلی برای پیاده روی و ورزش و یوگا است. چه در دوران استعمار و چه در دوران استقلال هند توجه ویژه ای به این باغ و آثار آن گردید و مرمت های خوبی روی بناهای آن انجام گرفت و تحقیقات باستان شناسی خوبی هم انجام گرفت که حاصل تحقیقات در محل های خاصی در قالب تابلوهایی جهت اطلاع بازدید کنندگان در اختیار آنها جهت مطالعه قرار گرفته است.

در وسط پارک لودی دهلی نو گنبد بارا واقع شده است که به گنبد بزرگ هم مشهور است. این گنبد که سبک معماری مغولی هم دارد. یک گنبد بسیار بزرگ است همانطور که از اسمش پیداست که با سنگ ساخته شده است و برخلاف تصور عموم که فکر می کنند این بنا هم آرامگاه است در واقع این بنا یک دروازه دارد که بازدید کننده را متصل می کند به سه مسجد گنبدی شکل . این بناها و بنای شیشا گنبد (گنبد شیشه ای) که آنهم مقابل بارا گنبد است. هر دو در زمان سلطنت اسکندر لودی ساخته شده است و سال ساخت آنها بر می گردد به سال ۱۴۹۴ میلادی

این باغ به واسطه اینکه آثار ارزشمندی از سلسه لودهی هند را در دل خود دارد که در کمتر جای دیگری از هند می توان آثار این دوره را یافت بسیار حایز اهمیت است و معماری آن ترکیب فوق العاده ای از معماری هند و مکتب اسلامی ایرانی است. مقبره محمد شاه هم که بزرگترین یادبود از این شاه هند است در این باغ به واسطه تزئینات و تکنیک های معماریش بسیار حایز اهمیت است.

اطلاعات کاملی درباره سلسله لودی ها در هند :

لودی نام سلسله‌ای حکمران دهلی در هند از پشتون تبارهای مسلمان است که از ۱۴۵۱ تا ۱۵۲۶ میلادی حکمرانی کردند. این سلسله پس از هجوم امیر تیمور به هند در سال ۸۰۱ ه‍. ق. بعد از سلسلهٔ تغلقیه روی کار آمد و با هجوم بابر مغول از میان رفت.

لودی‌ها از ولایت غزنه بودند که در دوران امپراطوری غزنویان توسط سلطان محمود غزنوی برای گسترش نفوس مسلمانان به شبه قارهٔ هند کوچانیده شده بودند که این سلسله مهاجرت‌ها با مرگ سلطان محمود خاتمه یافت.

اسامی امرای این سلسله چنین است: