موزه و آرامگاه مولانا شاعر فارسی گوی ایرانی در قونیه| جاذبه های ترکیه

• موزه و آرامگاه مولانا| عکس+موقعیت مکانی+ اطلاعات کامل

موزه و آرامگاه مولانا برای مسلمانان و غیرمسلمانان، دلیل اصلی آمدن به قونیه است که سابقا خانه دراویش چرخان بوده و مقبره جلال‌الدین رومی (که بعداً به نام مولانا شناخته شد) می باشد. این بنا یکی از بزرگترین مراکز زیارتی ترکیه در نظر گرفته می شود و گنبد این ساختمان که از کاشی های فیروزه ای تشکیل شده یکی از بارزترین جذابیت های ترکیه است.

برای مسلمانان، این مکان بسیار مقدس است و سالانه بیش از ۱٫۵ میلیون نفر از آن بازدید می کنند که بیشتر آنها ترک هستند. شما افراد زیادی را خواهید دید که برای مولانا دعا و از او یاد می کنند. هنگام ورود به مقبره، همه باید از کفش پلاستیکی موجود استفاده کنند. خانوم ها موهای خود را بپوشانند و هیچ کس نباید لباس کوتاه بپوشد.

• شما همراهان گرامی شیوار می توانید از طریق راه های مختلفی با کارشناسان گردشگری ما در ارتباط باشید و تور های گردشگری خود را سازماندهی کنید. و همچنین می توانید با مراجعه به پلت فرم هایی که شیوار بر روی آن ها فعالیت می کند به اطلاعات کامل از جاذبه های جهان، هتل های لاکچری و اقتصادی، تور های ما و آخرین خبر های صنعت توریسم دسترسی داشته باشید. شیوار در خدمت شماست!

۱) کاسه مقدس برای کشاورزان در موزه و آرامگاه مولانا:

پس از قدم زدن در یک باغ زیبا از Dervişan Kapısı عبور کرده و وارد حیاطی می شوید که در مرکز آن یک فواره وضو وجود دارد. در ورودی مقبره، بر روی در نقره‌ای عثمانی، نوشته شده است: «کسانی که با کم و کاستی وارد این مقبره می‌شوند، کامل بیرون می‌آیند». پس از ورود به مقبره، به دنبال Nisan tası بزرگ برنزی در سمت چپ باشید. آب باران آوریل که برای کشاورزان این منطقه حیاتی است، هنوز مقدس محسوب می شود و در این کاسه قرن سیزدهمی جمع آوری شده. در این مکان لبه عمامه مولانا را در آب فرو می برند و به کسانی که نیاز دارند تقدیم می کنند. همچنین در سمت چپ شش تابوت متعلق به هواداران بهاءالدین ولد که از افغانستان بودند، دیده می شود.

۲) مقبره های دراویش بزرگ در کنار مولانا:

شما می توانید تا قسمتی که مستقیماً زیر گنبد فلوت دار قرار دارد بروید و از زیبایی های بنا شگفت زده شوید. در اینجا می توانید مقبره مولانا را ببینید که در کنار پسرش سلطان ولد و سایر دراویش برجسته قرار دارد. همه آنها با کفن های مخملی سنگین با گلدوزی های طلا پوشانده شده اند. اما مولانا و ولد عمامه های عظیمی دارند که نمادی از اقتدار معنوی است. تعداد پیچ خوردگی های عمامه نشان دهنده سطح اهمیت معنوی است. مقبره چوبی بهاءالدین ولد در یک طرف ایستاده قرار دارد، به همین علت فداییان می گویند مولانا آنقدر مقدس است که حتی پدرش برای احترام به او می ایستد. علاوه بر این ها ۶۶ تابوت روی سکو وجود دارد که همه قابل مشاهده نیستند.

۳) قدمت آرامگاه مولانا:

قدمت آرامگاه مولانا مربوط به زمان سلجوقیان است. مسجد و semahane، تالار محل برگزاری مراسم چرخش(سماع به نوعی از رقص گویند که شامل چرخش بدن است)، بعداً توسط سلاطین عثمانی به آن افزوده شد. در واقع محمت فاتح از پیروان مولوی بود و سلیمان اعظم کمک های خیریه به این نظمیه می کرد. همچنین سِلیم اول، فاتح مصر، لامپ های کریستالی اهدا کرده بود.

اقامتگاه مولانا در قونیه که مانند سایر اقامتگاه ها در سال ۱۹۲۵ پس از اعلام جمهوری بسته شد، در سال ۱۹۲۶ بنا به درخواست آتاتورک به عنوان موزه Konya Asar-ı Atika به روی بازدیدکنندگان باز شد. و در نهایت در سال ۱۹۵۴ با چیدمانی جدید به موزه مولانا(Mevlana Museum) تغییر نام داد.

۴) آثار موجود در مقبره مولانا:

سمت چپ اتاق مقبره حاوی آثاری مانند نسخه اصلی مثنوی، شنل مولانا و سایر لباس‌ها می شود. همچنین نسخه خطی مسیحی که بر روی پوست غزال نوشته شده و مربوط به قرن نهم است و نسخه‌ای از قرآن وجود دارد. این قرآن به قدری ریز است که گفته می شود نویسنده آن با نوشتنش نابینا شده است. در وسط اتاق ویترینی قرار دارد که تابوت در آن قرار دارد و تارهای ریش مولانا را در خود جای داده است. مسجد کوچک روبروی semahane برای نماز در نظر گرفته شده است. وقتی از ساختمان خارج می‌شوید، به سمت چپ محراب نگاه کنید. شما فرشی که برای نماز است را مشاهده خواهید کرد که تصویری از کعبه را در خود جای داده است. این فرش در ایران از ابریشم ساخته شده است. بسیار ظریف می باشد و با حدود سه میلیون گره (۱۴۴ گره در هر سانتی متر مربع) بافته شده است.

۵) آشپزخانه این بنا:

آشپزخانه این سرا در گوشه جنوب غربی حیاط قرار دارد. این مکان با مانکن‌هایی که لباس درویشان در زمان مولانا را بر تن دارند، تزئین شده است. شما می توانید از تخته تمرین چوبی ای که دراویش تازه کار برای یادگیری چرخیدن(نوعی رقص) از آن استفاده می کنند دیدن کنید. حجره های دراویش (محل زندگی دراویش) در امتداد ضلع شمالی و غربی حیاط قرار دارند. درون حجره‌ها مجموعه‌ای از نمایش‌های قوم‌نگاری مربوط به زندگی دراویش وجود دارد. به ویژه، یک اتاق حاوی وسایل شخصی متعلق به شمس تبریزی از جمله کلاه او و نسخه خطی Mâkâlât که معروف ترین اثر او است. این مجموعه معمولا به شدت شلوغ می شود و دیدن هر یک از محتویات ویترین موزه می‌تواند یک موضوع سرگرم کننده باشد. اگر می‌خواهید همه آثار را در آرامش ببینید، اوایل هفته بیایید.

۶) مولوییسم چگونه گسترش یافت؟

پس از مرگ مولانا، دوست صمیمی و منشی او، چلبی حسین الدین، شیخی برای دوستداران او شد. پس از مرگ چلبی حسین الدین، سلطان ولد، پسر بزرگ مولانا، رئیس جامعه شد. در این دوره مولوییسم سازماندهی شد و شعبه هایی در خارج از قونیه افتتاح گردید. همچنین مؤسسه چلبیلیک در Mevlana Dergah قونیه تأسیس شد و فرزندان ذکور که از نوادگان حضرت مولانا بودند، درگاه را به عنوان Postnishin اداره می کردند.

سفارشات مولوی ابتدا در شهرهایی مانند Afyon, Kütahya, Muğla, İstanbul, Tokat و Erzincan گسترش یافت و سپس در منطقه Balkans تا شبه جزیره Hejaz گسترش خود را ادامه داد. این چنین شد که سرا هایی برای مولوی افتتاح گردید.

• عکس هایی از موزه و آرامگاه مولانا:

• موقعیت مکانی موزه و آرامگاه مولانا: